mijn kijk op

Ondanks geldzorgen toch financieel rond kunnen komen

Geld is een schaars goed, want we hebben er bijna altijd te weinig van. Vreemd genoeg blijken we desondanks toch vaak met (nog) minder geld ook uit te kunnen komen. Dat komt omdat we ons geld niet altijd even verstandig uitgeven. Als we voortaan eerst even nadenken kunnen we veel efficiënter en voordeliger met ons inkomen omgaan. En daardoor elke maand eenvoudiger rond komen op financieel gebied, ondanks geldgebrek. In een mensenleven zijn er regelmatig perioden dat beurzen kelderen en het op economisch gebied tegen zit. Door de overheid en ook in het bedrijfsleven worden dan steevast forse bezuinigingen en reorganisaties doorgevoerd. Want het is in principe heel simpel: niemand, en dus ook niet de overheid en bedrijven, mag en kan meer uitgeven dan er binnenkomt. Als je dat namelijk wel doet moet je gaan lenen en dat kost onnodige rente, terwijl je daarvoor nu juist het geld niet hebt. Politiek en bedrijfsleven doen er bij een economische dip dus verstandig aan, om de tering naar de nering te zetten, want anders loopt de zaak uit de hand en wordt de financiële situatie nog erger.

Bezuinigingen

Teneinde niet meer uit te geven dan er binnenkomt dienen we dus te gaan bezuinigen op onze uitgaven. Dat doet soms veel pijn omdat dat soms niet mogelijk is. Daar staat echter tegenover dat bezuinigen in veel andere gevallen wel redelijk makkelijk kan. Omdat een gesubsidieerde instelling, ministerie of lokale overheid nu eenmaal alles wat er aan geld binnenkomt, ook weer uitgeeft en zelden zuinig aan doet. Zelfs als het goed gaat met de economie komt de overheid namelijk toch altijd geld te kort omdat er geen grenzen zijn aan de uitgavenhonger. Terwijl het verstandiger zou zijn om juist dan wel geld opzij te leggen voor moeilijker tijden. Individuele personen zijn vaak slimmer en leggen wel geld opzij voor als het en keer krapper wordt.

Overheden zijn vaak ook bang dat ze gekort worden in hun uitgaven als ze een jaar wat geld overhouden en maken daarom elk budget tot de laatste cent op. Anno 1960 werd nog door militaire eenheden (stiekem) benzine weggegooid, uit angst dat ze het jaar daarop minder liters toegewezen zouden krijgen indien ze te weinig brandstof hadden verbruikt. Dergelijke praktijken, wellicht niet met benzine, vinden bij allerlei overheidsinstanties nog steeds plaats. Dat betekent dat er links en rechts wel degelijk vaak veel bezuinigd kan worden, zonder dat essentiële taken onmiddellijk in gevaar komen. Wellicht kan het op veel punten wel wat soberder, zoals de rollator uit het ziekenfonds pakket (de fiets zit er toch ook niet in?) enz.

Slimmer door minder geld

Als je minder te besteden hebt, of je nu particulier bent of overheid, ga je plotseling verstandiger met je inkomen om. Dan blijkt dat een vakantie in eigen land soms nog leuker is dan eentje in Zuid-Frankrijk. En goedkope kleding zit net zo warm als dure merkkleding. Uiteraard is dat niet van toepassing op de mensen die reeds noodgedwongen elk dubbeltje moeten omdraaien en zij moeten dan ook zeker buiten schot blijven bij bezuinigingen. De overheid kan natuurlijk wel vaak verstandiger met haar inkomsten omgaan. Waarom subsidies verstrekken aan allerlei vage culturele doelen, terwijl er belangrijker zaken zijn. En natuurlijk kunnen we inderdaad veel geld besparen als de ziekenhuizen gaan samenwerken en specialiseren.

Bezuinigen op kunst

Natuurlijk zijn we trots op ons Concertgebouworkest. En we gunnen elke hardwerkende kunstenaar en artiest beslist een fatsoenlijke boterham. Maar waarom moet de overheid dit vermaak voor de vaak hoger opgeleiden eigenlijk subsidiëren? Waarom wel subsidie naar instellingen en ZZP-ers die theaterbezoekers als klant hebben en niet naar bedrijven die hun klanten elders vinden. De economie is gebaseerd op de wet van vraag en aanbod. Als niemand € 75,- euro voor een theaterkaartje over heeft zakt de prijs vanzelf, of blijkt de dienst onbetaalbaar voor de klant en verdwijnt daarmee terecht van het toneel. Die economische wetmatigheid is van toepassing op elke vorm van vraag en aanbod en waarom dan een uitzondering voor schouwburgactiviteiten e.d.

Monopolisten

De overheid dient zich alleen te bemoeien met echte (semi) overheidsbedrijven, die dikwijls een monopolie innemen zoals openbaar vervoer. Vanwege die monopoliepositie kennen zij geen concurrentie en zouden geneigd kunnen zijn de dienstverlening te verminderen c.q. prijzen te verhogen omdat dat hun positie toch onbedreigd is.

Conclusie

Elke bezuiniging doet pijn, maar werkt tevens reinigend omdat er te allen tijde door elk bedrijf en elke persoon ook geld inefficiënt wordt gebruikt of besteed aan zinloze zaken. Een bezuiniging leidt er toe dat in dat soort uitgaven wordt geschrapt. En daar hebben we als belastingbetaler recht op.