mijn kijk op

Duidelijkheid over ingrediënten in je eten: is het nodig?

E-nummers staan onder vuur. Wat zit er precies in je dagelijkse producten? In sommige ijsjes blijken resten van dieren te zitten en bepaalde kleurstoffen zijn gemaakt van luizen. We worden steeds slimmer over eten, maar weten we alles? En is het überhaupt wenselijk om alles te weten over de ingrediënten van onze voeding? Organisatie Foodwatch, ook wel de voedselwaakhond genoemd, wil dat duidelijker wordt wat er in je eten zit. Weten wij genoeg over de producten die we dagelijks kopen en consumeren? Consumentenorganisatie Foodwatch vindt van niet en zet in op het verduidelijken van productinformatie. Als er bijvoorbeeld eendenveren in je koekjes zitten, dan wil je dat toch weten?

Onduidelijkheid over ingrediënten

Olijfolie, vruchtensap, ijsjes, kinderkoekjes … het zijn producten waarvan je niet verwacht dat er dierlijke ingrediënten in zitten. In de Liga Milkbreak kun je bijvoorbeeld karmijnzuur aantreffen. Deze kleurstof wordt gemaakt met luizenbloed en soms van luizen zelf. Magnumijsjes bevatten soms schellak, gemaakt van schildluizen.

Ingrediënten als karmijnzuur worden vaak wel op de verpakking vermeld, maar dan onder een E-nummer. Er zijn bovendien dierlijke ingrediënten die volgens de wet niet vermeld hoeven te worden. Bepaalde aroma's kunnen bijvoorbeeld sporen van dieren bevatten, maar staan niet op de verpakking. Technische hulpstoffen worden bovendien niet gezien als ingrediënten, terwijl ze toch (gedeeltelijk) achter kunnen blijven in het eindproduct. Gelatine, afkomstig van varkens, is hier een voorbeeld van. Hiermee worden wijn en vruchtensap gefilterd. Voor appels en citrusvruchten wordt vaak luizenwax gebruikt om ze mooier te laten glanzen. Kortom: er zit meer in (en op) je eten dan je denkt.

Enkele voorbeelden van E-nummers:

• E120 of karmijnzuur: een rode kleurstof gemaakt van luizen
• E542: beendermeel
• E628 of kaliumguanylaat: een smaakversterker, gewonnen uit gistextract en sardientjes
• E471: mono- en diglyceriden van vetzuren, verdikkingsmiddel
• E920: L-cysteïne, broodversterker, gemaakt van veren of dierenhaar

Voor wie is het (extra) lastig om ingrediënten niet te kennen?

Ben je moslim, vegetariër, veganist of Jood, dan kun je volgens je overtuigingen bepaalde producten niet eten. Het is daarom extra goed om te controleren of je niet toevallig iets binnenkrijgt wat niet past bij je levenswijze. Het is makkelijker om gelijk te zien wat er in de producten zit die je koopt.

Slecht voor je gezondheid?

Er is een reden dat de E-nummers zijn goedgekeurd voor consumptie. Toch is E129 bijvoorbeeld sinds 2011 verboden. Het kan dus zijn dat in de toekomst blijkt dat meer E-nummers niet goed zijn voor onze gezondheid. Er zijn gelukkig ook genoeg onschuldige E-nummers. Zo staat E162 voor bietenrood en de kans is klein dat bieten ooit zeer schadelijk voor ons blijken. Johannesbroodpitmeel komt onder E410 voor en dit product wordt zelfs aan zuigelingen gegeven. E967 is Xylitol, dat wordt gezien als een goed alternatief zoetmiddel - het is zelfs goed voor je tanden. Helaas blijven er nog veel E-nummers die zelfs met een beetje uitleg dubieus blijven. Het is alleen wel heel lastig om die allemaal te ontwijken, dus hoe pak je het dan aan?

Slim nadenken en beter eten

Wat je nu al concreet kunt doen:

• Je fruit goed wassen.
• Etiketten lezen
• Een app downloaden om E-nummers mee op te zoeken
• Meer zelf koken en bakken om E-nummers te vermijden
• Ken je het niet? Eet het dan niet!

Ik denk dat het goed is dat organisaties als Foodwatch meer duidelijk willen omtrent de inhoud van voedingsmiddelen. Het blijft naar mijn idee echter je eigen taak om goed op te letten wat je eet. Als je uit principe geen dieren wilt eten, of als je denkt dat bepaalde middelen slecht zijn voor je gezondheid, dan doe je er goed aan om jezelf eerst te informeren over wat er nu eigenlijk in je producten wordt verwerkt. E-nummers mogen dan door de Europese Unie zijn goedgekeurd als hulpstoffen, het gaat erom dat jij ze zelf goedkeurt. Tenslotte stop jij ze in je mond en moet jouw lichaam erop functioneren.